Het moet voor de gemiddelde 13-jarige misschien even wennen zijn: papa en mama
die voor een groot televisietoestel allerlei capriolen staan uit te halen.
De Wii game console is populair, ook onder oudere gamers.

En dat komt mede doordat de games voor de ouders herkenbaar zijn. De
kans is groot dat ze Super Smash Bros Brawl aan het spelen waren, of Super
Mario Galaxy, of Super Mario Kart. Of misschien zelfs Legend of Zelda:
Twilight Princess. Bijna allemaal nieuwe versies van titels die vijftien of
twintig jaar geleden voor het eerst op de markt kwamen.

Geen wonder dat pa en ma met een licht nostalgische blik hun momenten
van spellenlol staan te herbeleven in de huiskamer. Het is voor hen immers
een feest der herkenning, maar dan met betere grafische bewerkingen, beter
geluid en slimmere versies, dat wel.

En het is niet alleen de Wii die met de bekende Super Mario-reeks ook de
oudere gamer aan het scherm kluistert. Nostalgische games zijn op alle
platforms – consoles en pc – bezig aan een ware opmars.

De bekende gamesontwerper Sid Meier pompt tegenwoordig de ene
nostalgie-titel na de ander uit, via zijn ontwerpstudio Firaxis. Onlangs nog
presenteerde hij Sid Meier’s Railroads, de zoveelste titel die gebaseerd is
op Railroad Tycoon, een zeer succesvolle titel uit 1990.

Hetzelfde geldt voor Pirates, dat onlangs zijn première beleefde op de
draagbare Sony PSP. En daar steeds meer oudere gamers nu ook op de consoles
van hun kinderen spelen, brengt Meier ook Civilization Revolution uit. De
eerste versie van Civilization kwam in 1991 uit voor de personal computer en
was een regelrechte hit.

En dan gaat het opnieuw opgerichte Microprose oude klassiekers opnieuw
maken en uitbrengen. Op vele discussiefora wrijven oudere gamers zich nu al
in de handen, wachtend op de vernieuwde versies van Colonization en F-15
Strike Eagle.

Het uitbrengen van verbeterde vervolgen op klassieke games is een logische
ontwikkeling. Maar het heeft wel lang geduurd, en dat komt doordat de oudere
gamer tot voor kort een beetje overgeslagen werd door de gamesindustrie.

Jarenlang bestond het idee dat alleen ietwat puisterige jongens van
tussen de 15 en 21 jaar computerspelletjes speelden. Daarop richtten de
gamesindustrie en de daaraan gelieerde media zich dan ook.

Maar diverse onderzoeken wezen de afgelopen jaren uit dat er miljoenen mensen
zijn die na hun 21e verjaardag lustig bleven doorspelen. En nu blijken er
dus miljoenen dertigers en jonge veertigers met dikke salarissen te zijn.

Dat uit zich ook in de omzet van de gamesmarkt. De meest recente cijfers van
de NVPI, de brancheorganisatie van de entertainmentindustrie, laten een
onstuimige stijging van de verkopen zien.

Zette de gamesindustrie in Nederland in 2000 nog 82,3 miljoen euro om, in 2006
was dat gestegen naar 214,4 miljoen.

Een andere ontwikkeling die duidt op de zucht naar gamesnostalgie is
het succes van zogenaamde abandonware-websites. Abandonware is de
verzamelnaam voor spellen die ooit, jaren geleden, gemaakt werden, en
waarvan de auteursrechten inmiddels vervallen zijn.

Het zijn veelal spellen die te oud zijn om nog te kunnen draaien op
moderne computers. Dus moeten er emulatoren gedownload worden, software die
de computers van weleer nabootst. Zo is het mogelijk om een Commodore
64-spel uit 1986 te spelen op een moderne, supersnelle personal computer.

Maar alles is na te bootsen, en dus zijn letterlijk duizenden websites te
vinden die liefhebbers emulatoren van oude Atari-, ZX Spectrum- en
Amiga-computers aanbieden.

Tot nu toe kunnen deze sites bijna ongestoord de abandonware-games
aanbieden; slechts enkele producenten weigeren de rechten van oude spellen
vrij te geven. In het geval van Microprose was dat geen slecht idee, want
zij gaan hun oude games immers opnieuw maken.

De vraag is dus of in de nabije toekomst meer gamesmakers weer aanspraak
zullen gaan maken op titels die al tijden in het virtuele gamesmuseum
liggen.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl